Antalya’da Tarihi Hakkında Bilgi Sahibi Olmanız Gereken 7 Yer

Tarih boyunca hep cesaretleriyle anıldılar Xanthoslular, özgürlüklerine öylesine düşkünlerdi ki tek endişeleri bir gün esir düşmek olmuş hep. Esaret korkuları akıl almaz bir gelenek benimsemelerine neden olmuş; kentin en iyi ailelerinden seçilen küçük bir grup başka şehirlere gönderilir, ta ki bir gün ‘topluca ölüm’ haberi gelene kadar. Halk esir düştüğünde topluca intiharı seçiyor; o küçük grup şehre geri dönüp şehri yeniden kuruyor. Xanthos halkı iki defa toplu intihar etmiş  ve kent yeniden kurulmuş. Likya tarih sayfalarına, ‘cumhuriyet yönetimi uygulayan ilk ülke’ olarak da geçiyor. İ.Ö 300’lü yıllarda, bölgedeki  23 kent bir birlik kurarak  demokratik bir yönetim benimsemiş ve İ.Ö 2’inci yüzyılda  Xanthos’u başkent seçmişler. Bölgenin en önemli kararları bu kentte alınmış. Persler, Romalılar, Bizanslılar hepsi bir şeyler eklemiş bu kente. Surlar, tiyatrolar, anıtlar, mozaikler, su yolları...
 

Xanthos’un denize açılan kapısı, Likya Birlik Merkezi’nin en önemli limanı: Patara, sonsuzluğa kadar uzanan kumsalı Deniz Tanrısı Poseidon’un öfkeli kumsalı. Erken Hristiyanlık Dönemi’nin piskoposluk merkezi, kutsal topraklara giden hacıların uğrak yeri, Anadolu’dan Roma’ya gönderilen tahılların deposu,  Saint Nicholoas’ın doğduğu kent. Şimdilerde tarihin sırlarını göletler, sazlıklar ve kumlar arasında saklıyor...

Efsaneye göre; 270 yılının 25 Aralık gününde Myra kentinin fakir aileleri kapılarına içinde çeşitli yiyecekler, oyuncaklar bulur. Bu armağan gelenek haline gelir ve tüm kent bu armağanları kimin bıraktığını merak ediyordu; bir gece kent bekçisi, sırtında koca bir torba taşıyan St. Nicholas yani Noel Baba’yı görene kadar. 
Kilisenin içinde St. Nicholas’a ait olduğu  kabul edilen lahdin üzerinde balık pullarına benzeyen formlar dikkat çekiyor. Bu süsler, ‘Denizcilerin Azizi’ olarak kabul edilen Noel Baba lahdine özgüdür. Lahitteki kemiklerin bir kısmı  1087’de korsanlar tarafından İtalya’nın Bari kentine kaçırılmış, kalan kısmı Antalya Müzesi’nde sergilenmektedir. 
 

Myra da bir zamanlar Akdeniz’in Liman kentiydi. Dalga dalga vuran sular, kabaran Demre Çayı Myra’a denizini kaybettirmiş ama görkeminden hiçbir şey yitirmemiş. Demre Ovası’nı seyreden tiyatrosunun hemen arkasındaki yamaca dizilmiş, alt alta-üst üste sayısız kaya mezarlarıyla hep muhteşem.
İ.Ö. 4’üncü yüzyılda kayalara işlenmiş ev tipi mezarlar, galeriler, kanallar ve tüm kalıntılar, Likayalılar’ın zarif mimarisinin  en mükemmel örneklerini sergiliyor. 
 

Anadolu’nun yaşamış en büyük uygarlıklarından biri olan Selçuklular sayısız kervansaraylar yaptırmış. Konuklarına yatak, yemek, ayakkabıcı, terzi, küçük esnafın bulunduğu akşam olunca tüm kapıların kapandığı güvenli bir sığınma alanıydı hanlar. İşte bu hanlardan biri:  Pınarbaşı yöresindeki Kırkgöz Han’dır. 13’üncü yüzyıla yapılan tarihi taş yapı; geniş avlusu, oniki büyük odası, salonu ve kitabeli taç kapısıyla Selçuklu Han mimarisinin en güzel örneklerinden biri. 

Karain Mağarası, Paleolitik Çağ’a dayanan bir tarihe sahip. Derinliği 50 metreyi bulan mağara Yontma Taş Devri’nin evlerini saklıyor. Mağaranın sakinleri; ateşi tanımış, baltalar, sivri silahlar yaparak avlanmayı öğrenmişler, filler, geyikler, öküzlerle yaşamışlar. Neanderthal insanı Anadolu’da yaşamış. Bu tarihi mağaradan çıkarılan kalıntılar Antalya Müzesi’nde sergilenmektedir. 

Yontma Taş Devri’nden başlayıp, Likya’ya, Selçuklu ve Osmanlılara uzanan bir tarihe sahip Termesos.  Güllük Dağı’nın yamaçlarına yaslanan bu antik kent Büyük İskender’in deyişiyle ‘Kartal Yuvası...’ Termesos,  Likya topraklarından  biraz uzakta, Pamfilya sınırları içinde kalıyor. Termessos’u yazan tarihçiler kentin 300 yıllık ömrünün 5’inci yüzyılda son bulduğunu söylüyor. Sayısız kaya mezarları, lahitler ve atı şaha kalkmış  Komutan Alektas’a kabartmasını görebilirsiniz.